بیش از ۴۰ سازمان‌ مدافع حقوق بشر و انجمن‌های قلم، با انتشار نامه‌ای از شورای حقوق بشر سازمان ملل خواستند با توجه به شرایط جسمی وخیم و نیاز مبرم نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه نوبل صلح، به مراقبت‌های پزشکی، برای آزادی او از زندان جمهوری اسلامی مداخله کند.

این درخواست در آستانه نشست ادواری این شورا در ژنو برای بررسی وضعیت حقوق بشر ایران مطرح شده است.

این نهادها در نامه خود به شورای حقوق بشر سازمان ملل توصیه کرده‌اند در نشست ادواری خود برای بررسی وضعیت حقوق بشر ایران که در دو ماه آینده در ژنو برگزار می‌شود، از مقامات جمهوری اسلامی بخواهند به دلایل انسان‌دوستانه به خانم محمدی مرخصی درمانی اعطا شود.

نرگس محمدی، فعال حقوق‌بشر، نویسنده و نایب‌رییس سابق کانون مدافعان حقوق بشر، تاکنون بیش از ۱۰ سال از عمر خود را در زندان سپری کرده است.

بازداشت فعلی او از آبان ۱۴۰۰ آغاز شد و به اتهاماتی همچون «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «تبانی علیه امنیت کشور» به مجموعا ۱۳ سال و ۹ ماه حبس محکوم شده است.

محمدی در سال‌های اخیر به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری خود جوایز بین‌المللی متعددی از جمله جایزه صلح نوبل، جایزه جهانی آزادی مطبوعات یونسکو/گی‌یرمو کانو و جایزه شجاعت خبرنگاران بدون مرز را دریافت کرده است.

وضعیت وخیم سلامتی نرگس محمدی

سلامت نرگس محمدی در طول دوران حبس به شدت به خطر افتاده است و او در سال ۱۴۰۱ چندین بار دچار حمله قلبی شد و پزشکان توصیه کردند آنژیوگرافی قلب برای او به صورت اورژانسی انجام شود.

اما با وجود توصیه پزشکان برای انجام آنژیوگرافی در اسفند همان سال، مقامات زندان اوین تا مهر ۱۴۰۳ از انتقال او به بیمارستان امتناع کردند و آنژیوگرافی او سرانجام در آبان ۱۴۰۳ انجام شد و علی‌رغم انجام جراحی و توصیه پزشکان برای استراحت، محمدی تنها دو روز پس از عمل به زندان بازگردانده شد.

در همین حال، پزشکان در معاینه اخیر نرگس محمدی، ضایعه‌ای مشکوک به سرطان در استخوان پای راست او کشف کردند.

این رفتار مقامات زندان در محروم کردن محمدی از مراقبت‌های پزشکی ضروری، تنها به او محدود نمی‌شود و بخشی از الگوی سیستماتیک بی‌اعتنایی به نیازهای پزشکی زندانیان، به‌ویژه مدافعان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران و نویسندگان است. مرگ بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز، در دی ۱۴۰۰ به دلیل تاخیر در ارائه مراقبت‌های پزشکی نمونه‌ای تکان‌دهنده از این وضعیت است.

سازمان‌های امضاکننده نامه به شورای حقوق‌بشر سازمان ملل از جمله «مرکز عبدالرحمن برومند برای حقوق بشر در ایران»، «مرکز حقوق بشر در ایران»، «گزارشگران بدون مرز»، «خانه آزادی» و «انجمن جهانی قلم» در نامه خود خواستار آزادی فوری و بی‌قیدوشرط نرگس محمدی شدند.

آن‌ها همچنین از مقامات جمهوری اسلامی خواستند تا جرم‌انگاری فعالیت‌های حقوق بشری را متوقف کرده و از فراخواندن مدافعان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران و نویسندگان برای اجرای احکام زندان در شرایط بحرانی سلامت خودداری کنند.

درخواست برای پایبندی جمهوری اسلامی به وعده‌هاش

امضا کنندگان همچنین از شورای حقوق بشر سازمان ملل درخواست کردند تا اطمینان حاصل کند جمهوری اسلامی توصیه‌های پذیرفته‌شده در بررسی ادواری سال گذشته از جمله ارائه بدون تبعیض مراقبت‌های بهداشتی کافی و درمان مناسب به همه افراد در بازداشت را اجرا کند.

این ۴۰ سازمان در پایان نامه بار دیگر درخواست خود را برای آزادی تمامی افرادی که به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری ناعادلانه بازداشت شده‌اند، تکرار کرده و از جامعه بین‌المللی خواستند جمهوری اسلامی رای برای رعایت حقوق بنیادین شهروندان ایرانی زیر فشار بگذارد.